Διαβατός Ημαθίας

Νίκος Καζαντζάκης: «ο Ανήφορος» Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσεις!

Νίκος Καζαντζάκης. Ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες συγγραφείς που αγαπήθηκε ουσιαστικά από τους ανθρώπους και άλλαξε τη ζωή πολλών από αυτών.
Ίσως να τον διαβάζουν οι γονείς σου ή να τον θυμάσαι αμυδρά από το σχολείο. Ίσως κάποιος φίλος σου μίλησε για τον Νίκο Καζαντζάκη, ίσως είδες κάποιο ντοκιμαντέρ ή θεατρική παράσταση βασισμένη σε έργο του. Αλλά ακόμη δεν τον έχεις διαβάσει, δεν τον έχεις ανακαλύψει, δεν νιώθεις τη σύνδεση. Από αμφιβολίες, από φόβο πως είναι κείμενα δύσκολα τόσο στην ανάγνωση όσο και στα νοήματα, από, από, από… χίλιους δύο παράγοντες.

Το καζαντζακικό σύμπαν, όμως, παραμένει επίκαιρο και αυτό αποδεικνύεται από τις συνεχείς μεταφράσεις των έργων του σε όλον τον κόσμο.

Ο Νίκος Καζαντζάκης αναμετρήθηκε με όλα τα μεγάλα προβλήματα και μελέτησε τα πολιτικά, κοινωνικά και φιλοσοφικά ζητήματα της εποχής του επιδιδόμενος σε έναν βαθύ εσωτερικό διάλογο. Επιπλέον, ξεπερνώντας τα σύνορα της Ελλάδας, αναζήτησε απαντήσεις παντού στον κόσμο, προσδίδοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο στη γραφή του παγκόσμια διάσταση.
  • Πώς πρέπει ν’ αγαπούμε το Θεό;
  • Αγαπώντας τους ανθρώπους.
  • Πώς πρέπει ν’ αγαπούμε τους ανθρώπους;
  • Μοχτώντας να τους φέρουμε στο σωστό δρόμο.
  • Ποιος είναι ο σωστός δρόμος;
  • Ο ανήφορος.

Το ανέκδοτο έργο του, ο Ανήφορος, μπορεί να γράφτηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’40 αλλά είναι ένα από τα έργα που μπορεί να διαβάσει κανείς ακόμη κι αν δεν έχει διαβάσει κάποιο άλλο από τα έργα του.
Πρόκειται για ένα έργο που φέρει στον πυρήνα του το αιώνιο υπαρξιακό σαράκι του ανθρώπου, την αναζήτηση απάντησης στην ερώτηση «Πού πάμε;», προβάλλοντας αυτή την αναζήτηση που ενυπάρχει στη φύση μας από καταβολής κόσμου. Παράλληλα, αναδεικνύει το αίσθημα του χρέους, ένα αίσθημα που διατρέχει ολάκερη την ανθρωπότητα ως ανάγκη εύρεσης σκοπού. Και η γλώσσα του είναι απλή, ζεστή και κατανοητή από όλους.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Το έργο χωρίζεται σε τρία διακριτά μέρη, την Κρήτη, την Αγγλία και τη Μοναξιά. Και οι κύριοι χαρακτήρες του είναι ο Κόσμας και η Νοεμή. Χρονικά βρισκόμαστε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η ιστορία μας εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια της εποχής του καλοκαιριού στην Κρήτη μέχρι και το φθινόπωρο του ίδιου χρόνου στην Αγγλία.

Ο Κοσμάς είναι ένας συγγραφέας τριάντα με σαράντα χρόνων περίπου, που επιστρέφει ύστερα από αρκετά χρόνια απουσίας στην Κρήτη, το νησί από το οποίο έφυγε πολύ νέος. Ανήσυχο πνεύμα, έλαβε μέρος στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως αεροπόρος σε βομβαρδιστικό αεροσκάφος, υπηρετώντας στην Αφρική.

Άνδρας ιδιαίτερα τρυφερός, τόσο απέναντι στη μητέρα του όσο και στη γυναίκα του, που κυρίως παραμένει ταγμένος απέναντι στο χρέος προς την ανθρωπότητα και τις μελλούμενες γενιές σε κάθε δυσκολία που αντιμετωπίζει.

Κεντρική ηρωίδα είναι η Νοεμή, η Πολωνοεβραία σύζυγος του Κοσμά. Μια θλιμμένη φασματική μορφή η οποία έζησε όλη τη φρίκη του πολέμου και του Ολοκαυτώματος, βιώνοντας μια οικογενειακή τραγωδία, καθώς όλα τα μέλη της οικογένειάς της χάθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Ο Κοσμάς τη γνώρισε εκεί, ακριβώς τη στιγμή που ήταν έτοιμη να αυτοκτονήσει· αφού τη μετέπεισε και την έσωσε από την αυτοκτονία, την παρότρυνε να βαφτιστεί χριστιανή με το όνομα «Χρυσούλα» και στη συνέχεια παντρεύτηκαν. Πιστή σύντροφος, ακολουθεί τον Κοσμά ως την πατρίδα του την Κρήτη και μένει μόνη με τη μητέρα και την αδερφή του, αλλά και με τους δαίμονές της, αφού πρώτα τον ενθαρρύνει στην απόφασή του να φύγει για το Λονδίνο και να ακολουθήσει το χρέος του προς την ανθρωπότητα.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού στην Αγγλία ένα τραγικό συμβάν συγκλονίζει τη ζωή του Κοσμά και τον βυθίζει στη μοναξιά. Μια μοναξιά που τον οδηγεί στη μελαγχολία. Σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να βγει από τη δυσάρεστη αυτή θέση, επιδίδεται στη συγγραφή.

Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε πως μέσα στη φρίκη που άφησε ο πόλεμος γεννήθηκε μια δυνατή αγάπη, από την αγάπη αυτή γεννάται η τραγωδία και μέσα από το δράμα αναγεννάται μια ελπίδα.

Όμως στο «νέο» μυθιστόρημα, παράλληλα με την πλοκή του έργου, ο Καζαντζάκης παρουσιάζει πραγματικά γεγονότα και σχολιάζει τα κακώς κείμενα του πολέμου, ενσωματώνοντάς τα αριστοτεχνικά μέσα σε μια λογοτεχνική μυθιστορία, σε μια ιστορία αγάπης – χωρίς να παραλείπει να προβάλλει τις θέσεις και τις απόψεις του αλλά και τις αγωνίες και τις ανησυχίες του.

Σκλάβοι γεννηθήκαμε και πολεμούμε όλη μας τη ζωή να γίνουμε ελεύτεροι.

Ο Ανήφορος είναι ένα κείμενο εσωτερικό, που το διακρίνει μελαγχολία βαθιά και λυτρωτική. 


*Με πληροφορίες από τον πρόλογο των Νίκου Μαθιουδάκη και Παρασκευής Βασιλειάδη και της επιμελήτριας Βίκυς Κατσαρού.

Για την ΑΓΟΡΑ  κάντε κλικ εδώ!
Previous Post
« Prev Post
Next Post
Next Post »

Διαβάστε ακόμα...

Γιατί κάνουμε τούρτα με κεράκια στα γενέθλια μας;

Πατέρας δένει με λουράκι σαν σκυλιά τα παιδιά του !

> Ιδέες για ΦΩΤΙΣΤΙΚΑ για τον χώρο της ΚΟΥΖΙΝΑΣ..