Βόρεια Αμερική: Η Λευκή Φυλή με Ελληνική καταγωγή;
Διαβατός...
Ο μυστηριώδης πολιτισμός των Ανασάζι αποδεικνύει την έντονη ελληνική παρουσία στην Βόρεια Αμερική.
Το όνομα Anasazi σημαίνει «αρχαίοι άνθρωποι», αν και η λέξη Anasazi προέρχεται από τους Ναβάχο και σημαίνει «οι πρόγονοι του εχθρού».
Το όνομα δόθηκε αρχικά στα ερείπια του Mesa Verde από τον Richard Wetherill, που το 1888-1889 εξερεύνησε εκείνη την περιοχή. Αυτός ήξερε την γλώσσα των Ναβάχο και καταλάβαινε τι σήμαινε η λέξη.
Το όνομα κατόπιν υιοθετήθηκε από τον Alfred Kidder, σπουδαίο κοσμήτορα της αρχαιολογίας. Ο καθηγητής θεώρησε ότι το όνομα αυτό ήταν πιο εύχρηστο από το » Άνθρωποι των χωριών » ή » Άνθρωποι των λόφων » ή «Εκείνοι που ήρθαν πριν», όπως περίπου θα έπρεπε να λέγονται και κόλλησε το όνομα Ανασάζι για συντομία.
Οι Ανασάζι ήταν μία λευκή φυλή της Βόρειας Αμερικής, που έχτισε ακροπόλεις, φρούρια, δρόμους, θέατρα(!), αρδευτικά έργα, έκανε ηλιακές και αστρονομικές παρατηρήσεις και κατασκεύαζε πήλινα αγγεία και σκεύη. Δεν έμοιαζαν με τους άλλους Ινδιάνους οι οποίοι συνήθως ζούσαν με νομαδικό τρόπο.
Σήμερα οι κάτοικοι των περιοχών των Ανασάζι είναι οι Χόπι, οι οποίοι διαφέρουν επίσης από τις άλλες φυλές και εθνικά και πολιτιστικά.
Οι Ανασάζι αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της Βορείου Αμερικής. Η επικράτεια τους εκτεινόταν, ανατολικά του Ρίο Γκράντε, στις πολιτείες Νεβάδα, Γιούτα, Κολοράντο, Νέο Μέξικο και Αριζόνα και είχε έκταση μεγαλύτερη της Καλιφόρνιας.
Το 1987 ο φωτογράφος William Jackson έμαθε ότι εργάτες ανακάλυψαν πέτρινες κατοικίες σε λόφους πάνω από τον ποταμό Manco. Στο Chaco Canyon ανακάλυψε ερείπια κτιρίων, κατάλοιπα ενός εξαφανισθέντος και μυστηριώδους πολιτισμού. Αυτός ήταν και ο πρώτος λευκός που τράβηξε τις πρώτες φωτογραφίες των ερειπίων στους γκρεμούς των λόφων του Mesa Verde.
Εμφανίστηκαν «ξαφνικά» στην Δυτική Αμερική το 100 π.Χ (υποτίθεται, γιατί ορισμένοι αρχαιολόγοι τους χρονολογούν από το 6000 π.Χ) και εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς(;) γύρω στο 1500 μ.Χ. Γενικά οι ημερομηνίες δεν είναι κάτι στο οποίο μπορεί να βασίζεται κανείς, εφόσον είναι γνωστή η συνήθεια των αρχαιολόγων να εκλέγουν τις χρονολογίες που «βολεύουν» την σχολή τους. Φυσικά, όπως συμβαίνει και εδώ στην Ελλάδα, οι χρονολογίες που δίνονται απέχουν πολύ από την πραγματικότητα.
Οι Ανασάζι πίστευαν πως οι πρόγονοι τους βγήκαν από τον κάτω κόσμο μέσα από μία τρύπα που ενώνει την επιφάνεια με το κέντρο της γης. Από την ίδια τρύπα γυρνάνε πίσω στην πατρίδα οι ψυχές των νεκρών. Έχτιζαν υπόγειες κατοικίες, ναούς και πενταόροφα κτίρια 2000 δωματίων, πραγματικούς λαβύρινθους. Πολλά είναι κατασκευασμένα μεταξύ του 10ου και 12ου αιώνα μετά Χριστόν.
Ένα εκπληκτικό στοιχείο είναι ότι, σε έρευνα που έκαναν, Άγγλοι επιστήμονες απέδειξαν ότι οι 200.000 ξύλινοι δοκοί που χρειάστηκαν για την κατασκευή αυτών των κτισμάτων, είχαν μεταφερθεί από τα βουνά των San Mateo και Chuska. Αυτές οι περιοχές βρίσκονται σε 100 χιλιόμετρα απόσταση και το βάρος κάθε κορμού φτάνει τα 300 κιλά. Αυτό είναι κατόρθωμα που δεν μπορεί να εξηγηθεί αφού οι Ανασάζι υποτίθεται ότι δεν είχαν άλογα, κάρα, βόδια και γενικά μεταφορικά μέσα και αντιστοιχεί σε κόπο με το χτίσιμο μιας πυραμίδας.
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο στην αρχιτεκτονική του μυστηριώδους αυτού λαού είναι οι δρόμοι στο φαράγγι του Τσάκο, οι οποίοι ενώνουν χωριά και ιερούς τόπους μεταξύ τους. Πρόκειται για ένα ορατό δίκτυο ιερών οδών, τέλεια ευθύγραμμων, άσχετα από την διαμόρφωση του εδάφους. Ανέβαιναν στα σπίτια τους μάλλον με σχοινιά. Κάποιες κατοικίες είναι τόσο δυσπρόσιτες, ώστε μόνο ορειβάτες με σχοινιά μπορούν να πλησιάσουν.
Τα αγγεία που βρέθηκαν στα ερειπωμένα χωριά θυμίζουν πολύ τα αντίστοιχα ελληνικά αγγεία της γεωμετρικής περιόδου. Εμφανίζεται ακόμη σαν διακοσμητικό και ο μαίανδρος, συνδέοντας άμεσα την λευκή φυλή των Ανασάζι με την ελληνική καταγωγή τους.
Ο Πλάτων, στο διάλογο του Τίμαιος, αποκαλύπτει ότι στην Σαϊδα της Αιγύπτου οι εκεί ιερείς του ναού του είχαν πει για την πόλη των Αθηνών τα εξής:
«είναι γραμμένα και θαυμάζονται εδώ πολλά και μεγάλα έργα της πόλης σας. Υπερέχει όμως ένα σε μέγεθος και σπουδαιότητα. Αναφέρουν τα γραπτά ότι η πόλη σας κατέστρεψε κάποτε μία δύναμη, η οποία εξόρμησε από τον Ατλαντικό Ωκεανό και ήρθε εναντίον της Ευρώπης και της Ασίας. Διότι η εκεί θάλασσα ήταν τότε βατή, δηλαδή υπήρχε νησί πριν από το στόμιο που εσείς ονομάζετε Ηράκλειες Στήλες. Το νησί ήταν μεγαλύτερο από την Λιβύη και την Ασία μαζί, και από αυτό μπορούσαν να περάσουν σε άλλα νησιά, οι τότε ταξιδιώτες και από τα νησιά στην αντικρινή ήπειρο(!!!)».
Το κείμενο δηλώνει ξεκάθαρα ότι πέρα από τον Ατλαντικό Ωκεανό υπάρχει άλλη ήπειρος. Επομένως οι αρχαίοι γνώριζαν την ύπαρξη αυτής της ηπείρου και ο μόνος τρόπος για αυτό είναι εάν κάποτε την είχαν επισκεφθεί.
Μία εικόνα στο φαράγγι «Πέταλο αλόγου» δείχνει έναν κυνηγό, οποίος σημαδεύει κάποια ζώα με τόξο. Το σχήμα του τόξου του είναι καθαρά αρχαιοελληνικό και ομηρικό σχέδιο με διπλές καμπύλες. Επίσης ο Κοκοπέλι, θεός της γονιμότητας, εμφανίζεται να παίζει φλογέρα, θυμίζοντας έντονα τους Σάτυρους της Αρχαίας Ελλάδας. Η καμπούρα πρέπει να δηλώνει την ύπαρξη ενός ταγαριού, γεμάτο σπόρους, που κουβαλούσε μαζί του. Γενικά οι φωτογραφίες θυμίζουν έντονα ελληνικές εικόνες και δύσκολα καταλαβαίνεις ότι τα βάζα ή οι εικόνες δεν προέρχονται από την Ελλάδα.
Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στην επιφάνεια μεταξύ των άλλων τον τρόπο δόμησης της τοιχοποιίας των Ανασάζι, με μια σειρά τούβλων και μία σειρά από μικρούς σχιστόλιθους επαναλαμβανόμενη διαρκώς. Αυτός ο τρόπος χτισίματος είναι κλασικός στην ελληνική αρχαιότητα και μάλιστα διαδόθηκε στην κεντρική και ανατολική Ασία και τον συναντούμε σε πολλές ξεχασμένες ελληνικές φυλές στα Ιμαλάια, όπως οι Μαλάνα.
Εκτός από τη συγκεκριμένη αυτή δόμηση των τοίχων, εντύπωση προκαλεί ο οικολογικός γεωθερμικός τρόπος συνολικής δόμησης που παρατηρείται και στα ανάκτορα της Κνωσού στην Κρήτη, αλλά και αυτά των Μάγια στο Μεξικό, με την χρήση ενδοδαπέδιας θέρμανσης, αλλά και ενδοδαπέδιου εξαερισμού του χώρου.
Η εξήγηση που μπορεί να δοθεί στο θέμα των λευκών Ανασάζι είναι ότι επρόκειτο περί Ελλήνων που μετά το 9.600 π.Χ. γύρισαν λόγο της παγκόσμιας καταστροφής, που προκλήθηκε από την σύγκρουση των Ελλήνων με τους Άτλαντες, στη λίθινη εποχή και μετά ξανααναπτύχθηκαν.
Τόμος 10 – ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ
alkimaxos
Πηγή: el.gr
Previous Post
« Prev Post
« Prev Post
Next Post
Next Post »
Next Post »