Όχι δεν είναι φάρμακο, είναι ξηρός καρπός που θα σας… καλμάρει

Οι ξηροί καρποί, αγαπημένο σνακ πολλών, έχουν πολλαπλά οφέλη για την υγεία μας όταν καταναλώνονται με σύνεση – Δείτε ποιος ξηρός καρπός θωρακίζει το νευρικό σύστημα από εκφυλιστικές παθήσεις.

Νέα στοιχεία για τη οφέλη που εξασφαλίζουν τα φιστίκια κάσιους στην υγεία δημοσιεύτηκαν στο Proceedings of the National Academy of Sciences.

Όπως έδειξαν τα εργαστηριακά πειράματα επιστημονικής ομάδας από το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Vanderbilt, μια χημική ένωση που βρίσκεται στο κέλυφος του ξηρού καρπού μπορεί να συμβάλει στην επιδιόρθωση της μυελίνης, της προστατευτικής επικάλυψης των νεύρων.

Το εύρημα κρίνεται σημαντικό για την αντιμετώπισης της απομυελίνωσης, της σταδιακής απώλειας ή καταστροφής της μυελίνης, η οποία συνδέεται με την πολλαπλή σκλήρυνση και άλλες νευροεκφυλιστικές νόσους.

Τον δρόμο για την πρόσφατη έρευνα άνοιξαν προηγούμενες μελέτες του επικεφαλής ερευνητή Subramaniam Sriram, Καθηγητή Νευρολογίας και επικεφαλής του Τμήματος Νευροανοσολογίας, οι οποίες είχαν διαπιστώσει πως η πρωτεΐνη ιντερλευκίνη 33 (IL-33) εμπλέκεται στον σχηματισμό της μυελίνης.

Το ανακαρδικό οξύ λοιπόν, η ένωση που βρίσκεται στο κέλυφος των κάσιους, αναστέλλει ένα ένζυμο που σχετίζεται με την έκφραση της ακετυλοτρανσφεράσης της ιστόνης (HAT) και, πάλι κατά παλαιότερα ευρήματα της επιστημονικής ομάδας, οτιδήποτε αναστέλλει την ΗΑΤ προκαλεί παραγωγή της IL-33.

Στη δημοσίευση περιλαμβάνεται σειρά νέων ευρημάτων που αναδεικνύουν την πιθανή θεραπευτική χρήση του ανακαρδικού οξέος στις νευροεκφυλιστικές παθήσεις:

Όπως έδειξαν σχετικά πειράματα, η προσθήκη του οξέος σε κύτταρα αρουραίων που ευθύνονται για τη μυελίνωση – προγονικά κύτταρα των ολιγοδενδροκυττάρων (OPC) – πυροδότησε την παραγωγή της IL-33 και αύξησε άμεσα την έκφραση των γονιδίων και πρωτεϊνών της μυελίνης.

Σε δύο περιπτώσεις απομυελίνωσης σε πειραματόζωα, η θεραπεία με το οξύ αύξησε την παρουσία των προγονικών κύτταρα των ολιγοδενδροκυττάρων, συντελώντας σε μείωση της παράλυσης.

Σε άλλη περίπτωση απομυελίνωσης που ακολουθήθηκε η ίδια διαδικασία, η ανατομή και η ηλεκτρονική μικροσκοπία έδειξαν δοσοεξαρτώμενες αυξήσεις στη μυελίνωση.

Τα παραπάνω ευρήματα κρίνονται παραπάνω από ενθαρρυντικά για τους ασθενείς.