Διαβατός Ημαθίας

Υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις: Αιτία είναι βακτήρια που εισχωρούν στο τοίχωμα της κύστης


Η αντιμετώπιση των ουρολοιμώξεων που υποτροπιάζουν είναι ένα από τα δύσκολα προβλήματα της καθημερινής ιατρικής πράξης. Επαναλαμβανόμενες ουρολοιμώξεις εμφανίζουν πολλοί άνθρωποι και κυρίως γυναίκες.
Μάλιστα, η αντιμετώπιση μιας ουρολοίμωξης είναι η πιο κοινή αιτία λήψης αντιβιοτικών από τους ηλικιωμένους.

Όταν μιλάμε για ασθενή που εμφανίζει υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις, εννοούμε ότι αντιμετωπίζει τρία ή περισσότερα επεισόδια ουρολοίμωξης στους τελευταίους 12 μήνες ή τουλάχιστον δύο επεισόδια το τελευταίο εξάμηνο. Τέτοιοι ασθενείς επιβαρύνονται ψυχολογικά εξαιτίας της μακροχρόνιας θεραπείας που απαιτείται.

Να σημειωθεί ότι τα απλούστερα μέτρα που έχουν εφαρμοστεί με επιτυχία είναι η λήψη χυμού βατόμουρου, για τον οποίο μελέτες έδειξαν ότι πιθανώς εμποδίζει την προσκόλληση των παθογόνων βακτηρίων στο ουροποιητικό σύστημα, προστατεύοντας από τις ουρολοιμώξεις. Μια άλλη τακτική πρόληψης είναι η κατανάλωση αρκετού νερού κάθε μέρα.

Τα βακτήρια
Την αιτία των υποτροπών φαίνεται πως εντόπισε τώρα μία μελέτη του UT Southwestern που δημοσιεύθηκε στο Journal of Molecular Biology. Σύμφωνα με τους επιστήμονες το φαινόμενο των υποτροπών έχει αιτία ορισμένα είδη βακτηρίων που μπορούν να εισβάλουν στα τοιχώματα της ουροδόχου κύστης.

«Η επαναλαμβανόμενη ουρολοίμωξη μειώνει την ποιότητα ζωής, επιβαρύνει με ένα σημαντικό φορτίο το σύστημα υγείας ενώ προκαλεί και αντίσταση στα αντιβιοτικά», δήλωσε η επικεφαλής της μελέτης Δρ. Kim Orth, καθηγήτρια Μοριακής Βιολογίας και Βιοχημείας στο UTSW.

Η έρευνα δείχνει ότι στους ασθενείς με επαναλαμβανόμενη ουρολοίμωξη αναπτύσσονται διάφορα είδη βακτηρίων εντός μίας περιοχής της ουροδόχου κύστης που λέγεται ουροθήλιο. Η ποικιλία των βακτηρίων, η αντίσταση στα αντιβιοτικά και η προσαρμοσμένη ανοσολογική απάντηση παίζει σημαντικό ρόλο.

«Τα ευρήματα αποτελούν ένα βήμα για την κατανόηση της επαναλαμβανόμενης ουρολοίμωξης στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση. Θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε άλλες μεθόδους εκτός των αντιβιοτικών για να θεραπεύσουμε τη νόσο, καθώς παρατηρούμε διάφορους τύπους βακτηρίων στα τοιχώματα της ουροδόχου κύστης των ασθενών», είπε η ειδικός

Από την έλευση των αντιβιοτικών στη δεκαετία του 1950, ασθενείς και γιατροί έχουν εναποθέσει σε αυτά τις ελπίδες τους για την αντιμετώπιση της ουρολοίμωξης.

«Ωστόσο με την πάροδο του χρόνου, οι αλλεργίες και η αντίσταση στα αντιβιοτικά οδήγησαν σε μεγάλες προκλήσεις. Δημιουργούνται περίπλοκες καταστάσεις για τις οποίες έχουν μείνει λίγες επιλογές θεραπειών ενώ οι ζωές ορισμένων ανθρώπων μπορεί να βρίσκονται σε κίνδυνο», δήλωσε ο Δρ. Philippe Zimmern, καθηγητής ουρολογίας. «Τα νέα στοιχεία στις γυναίκες που πάσχουν από επαναλαμβανόμενες ουρολοιμώξεις δείχνουν τι μπορεί να πετύχει μία πολυεπιστημονική συνεργασία».

Η ερευνητική ομάδα, στην οποία συμμετείχαν ερευνητές Μοριακής Βιολογίας, Παθολογίας, Ουρολογίας και Βιοχημείας εξέτασαν βακτήρια στις βιοψίες ουροδόχου κύστης από 14 ασθενείς με επαναλαμβανόμενη ουρολοίμωξη χρησιμοποιώντας δείκτες φθορίου, μία τεχνική η οποία δεν είχε χρησιμοποιηθεί μέχρι τώρα για την εξέταση των βακτηρίων στον ιστό της ανθρώπινης ουροδόχου κύστης.

«Παρατηρήσαμε ότι τα βακτήρια μπορούν να διεισδύσουν βαθιά στον ιστό των τοιχωμάτων της ουροδόχου κύστης, ακόμα και πέρα από την επιφάνεια του ουροθηλίου. Βρήκαμε επίσης πως η ανοσιακή απάντηση είναι ενεργή στις επαναλαμβανόμενες ουρολοιμώξεις στους ανθρώπους» , δήλωσε η Δρ. Nicole De Nisco, επίκουρη καθηγήτρια βιολογικών επιστημών.

Οι ερευνητές σημείωσαν πως η πρόσβαση στον ανθρώπινο ιστό ήταν κομβικής σημασίας καθώς σε αυτό τον τομέα είχαν βασιστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό σε πειραματόζωα των οποίων το προσδόκιμο ζωής είναι περιορισμένο και φτάνει μέχρι τα 3 χρόνια ανάλογα με το είδος.

Οι μελλοντικές μελέτες αναμένεται να εστιάσουν στον καθορισμό αποτελεσματικών τεχνικών για την αφαίρεση των βακτηρίων και την καταπολέμηση της χρόνιας φλεγμονής στην ουροδόχο κύστη, ενισχύοντας την ανταπόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος και εντοπίζοντας τα διάφορα παθογόνα βακτήρια που εμπλέκονται στις επαναλαμβανόμενες ουρολοιμώξεις.

Να σημειωθεί ότι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη υποτροπιαζουσών ουρολοιμώξεων στις γυναίκες είναι η συχνότητα των σεξουαλικών επαφών, η χρήση σπερματοκτόνων, η ηλικία στην οποία πρωτοεμφανίστηκε ουρολοίμωξη και το ανάλογο ιστορικό της μητέρας. Γενετικοί παράγοντες έχουν επίσης ενοχοποιηθεί. Επιπλέον, στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, παράγοντες κινδύνου αποτελούν η πρόπτωση της μήτρας, η κατακράτηση ούρων και η ακράτεια.

ΠΗΓΗ
Previous Post
« Prev Post
Next Post
Next Post »

Διαβάστε ακόμα...

Αρβελέρ: Γιατί ο τάφος στη Βεργίνα είναι του Μεγάλου Αλεξάνδρου και Όχι του Φιλίππου..

> Χρώματα σε σπρέι από τον Διαβατινό μπογιατζή...

Πώς Μεταμορφώθηκε μια Ξεπερασμένη Κουζίνα σε Διακοσμητικό Κόσμημα..Πριν και Μετά!