> Θεραπεία μέσω του ήχου και της δόνησης. VIDEO

Πτυχιακή εργασία της Ιωάννας Φαφαλιού, Ψυχολόγου, Ψυχοθεραπεύτριας,
Πιστοποιημένης Συμβούλου της Expansion Therapy


Περιεχόμενα


Βασικές αρχές της Expansion Method

Η μουσική ως ιαματικός παράγοντας – ιστορική αναδρομή

Σχολή του Αριστοτέλη

Πυθαγόρας

Ο ρόλος του ρυθμού

Η Μελωδία

Συμπαντική συχνότητα και Δόνηση

Ερεθίσματα και πώς επιδρούν στον εγκέφαλο

Πώς επηρεάζεται ο νους και το σώμα

Τα εγκεφαλικά κύματα

Ηχοθεραπευτική

Μουσικοθεραπεία

Ερευνητικά δεδομένα

Συμπεράσματα – Συζήτηση

Βιβλιογραφία

Θερμές ευχαριστίες στην κ .Άννα Φιλίππου για την πολύτιμη βοήθειά της στην ανεύρεση του υλικού της εργασίας αυτής και στον Αργύρη Στραβελάκη για την «έμπνευση» του θέματος.
«Αυτός που καταλαβαίνει
την Αρχή της Δόνησης,
έχει αρπάξει το σκήπτρο της Δύναμης»




Βασικές αρχές της Expansion Method

Η Εxpansion Μethod είναι μια ολιστική επανορθωτική μέθοδος αυτοθεραπείας, με άμεσα και μόνιμα αποτελέσματα, που επελευθερώνει από περιορισμούς, διευρύνει την αντίληψη και επαναφέρει την αρμονία στη ζωή του ανθρώπου.

Το θεωρητικό αξίωμα της Εxpansion Μethod είναι πως υπάρχει μόνο μία ενέργεια. Οι αισθήσεις μας μεταφράζουν αυτή την ενέργεια στον υλικό μας κόσμο. Κάθε δράση μας δημιουργεί την αυτόματη αντίδραση της ενέργειας πάνω μας. Αυτό που συντονίζει την ύλη είναι τα συναισθήματά μας. Η δόνηση που εκπέμπουμε δημιουργεί το σύμπαν μας, και αυτή τη δόνηση την ορίζουν τα συναισθήματά μας.
Έτσι έχουμε το πεντάπτυχο:
Σκέπτομαι,
νιώθω,
εκπέμπω,
δημιουργώ,
ερμηνεύω.

Οι σκέψεις δημιουργούν τα συναισθήματα, αυτά εκπέμπονται στην ενέργεια του Σύμπαντος, συντονίζουν την ύλη και την συγκροτούν και μετά έρχεται η λογική και το μυαλό μας να τα ερμηνεύσει. Αυτά ορίζονται ως δικές μας Συναισθηματικές Δημιουργίες.

ΕΓΩ δημιουργώ την ύλη γύρω μου, ΕΓΩ δημιουργώ τον κόσμο γύρω μου από αυτό που εκπέμπω! Και μέσα από τη διάδραση με την ύλη (δηλαδή με τους άλλους), μεταφράζω το ποιος είμαι.
Πώς όμως σχετίζεται η Expansion Method με τη μουσική και τη Δόνηση?

Ας κάνουμε πρώτα μία μικρή ιστορική αναδρομή.

Για χιλιάδες χρόνια, ο ήχος χρησιμοποιείτο για να προάγει τη φυσική αλλά και τη συναισθηματική ευεξία των ανθρώπων. Οι Αβοργίνες ξεκίνησαν να χρησιμοποιούν τον ήχο σαν θεραπευτικό εργαλείο πάνω από 40.οοο χρόνια πριν, ενώ και άλλοι αρχαίοι λαοί χρησιμοποιούσαν τα Gong ή Θιβετιανά μπωλ που παρήγαγαν ήχο. Επίσης, στην εισαγωγή του κατά Ιωάννη Ευαγγελίου, δεν αναγράφεται τυχαία το γνωστό: «Εν αρχή ήν ο Λόγος, και ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ, και Θεός ήτο ο Λόγος».

Στις περισσότερες παραδόσεις περί Κοσμογονίας, γίνεται λόγος για ένα είδος “πρωταρχικής φωνής” ή ήχου που διαμορφώνει το Χάος σε Κόσμο. Ας θυμηθούμε τη λύρα του Απόλλωνα και αυτή του Ορφέα, που με το τραγούδι του κατόρθωνε να εξημερώνει τη φύση και τα στοιχεία της. Ο Ορφέας ψέλνοντας με τη λύρα του, είχε την δύναμη να επιδρά στη συναισθηματική και νοητική σφαίρα των ανθρώπων εξαγνίζοντάς τις και βοηθώντας στην εξέλιξή τους. Χρησιμοποιώντας τη μελωδική φωνή του και επαναλαμβάνοντας τους ήχους μπορούσε να δημιουργήσει εικόνες στα μάτια των μαθητών του και να διευρύνει την αντίληψή τους για την πραγματικότητα.

Μ’ αυτό τον τρόπο τους οδηγούσε σε επαφή με ανώτερους κόσμους. Οι ορφικοί ύμνοι με τη σωστή χρήση και εκφορά τους μπορεί να επιταχύνουν τους ρυθμούς της πνευματικής εξέλιξης αυτού που τους χρησιμοποιεί.

Αυτή η συγκεκριμένη τεχνοτροπία χρησιμοποιήθηκε αργότερα στις τελετουργίες των Ελληνικών Μυστηρίων. Ακόμη πιο καθοριστική ήταν η συμβολή του Πυθαγόρα, τόσο στην εξέλιξη του ήχου, όσο και στη συστηματοποίηση της μαθηματικής βάσης της μουσικής κλίμακας, όπως θα δούμε παρακάτω.

Πάνω στο ίδιο πνεύμα, της μουσικής ως ηθοπλαστικού και ιαματικού παράγοντα, κινούνται και οι απόψεις του Πλάτωνα: ”Η μουσική δεν εδόθη υπό των Θεών εις τους ανθρώπους ίνα απλώς και μόνον τους διασκεδάζει και δια να θέλγει τα ώτα των με ευχάριστους μελωδίας, αλλά και δια να κατευνάζει τα ψυχικά των πάθη και να καταπολεμά τας ατελείας του σώματος αυτών”. Ο Πλάτων πίστευε ότι τα δημιουργήματα των καλλιτεχνών δεν είναι στην ουσία δικά τους, αλλά δώρο των θεών.

Η Σχολή του Αριστοτέλη, είχε σαν αρχή της τη συγκίνηση που η μουσική προκαλεί, η οποία όταν είναι ισχυρή μπορεί ν’ απομακρύνει τις ψυχικές εντάσεις και να εκτονώσει. Αυτή η άποψη, στην πρακτική της εφαρμογή, δεν διαφέρει και πολύ από τα Διονυσιακά δρώμενα και μάλιστα τον Μαιναδισμό, πρακτική που έχει κατά κάποιο τρόπο διασωθεί ως τις μέρες μας μέσα από το Καρναβάλι.

Ο Αριστοτέλης καταλήγει σε δύο ενδείξεις, οι οποίες έχουν πολλές ομοιότητες με τις σύγχρονες εφαρμογές:

α. Οι ηπιότερες μορφές ψυχικών διαταραχών θεραπεύονται με την επίδραση μιας ήρεμης μουσικής.

β. Σε περίπτωση βαρύτερων ασθενειών, η παθολογική ταραχή πρέπει να εντείνεται με τη βοήθεια μιας πολύ έντονης μουσικής, ώστε στο αποκορύφωμα να επέλθει η κάθαρση, που θα φέρει και τη λύση της διαταραχής.

Ο ήχος και η μουσική, ανάλογα με τη χρήση που γίνεται από τους δημιουργούς και τους χρήστες τους, έχουν τη δυνατότητα:

α) Να θεραπεύσουν την ψυχή,
β) Να “μετακινήσουν” την ύλη,
γ) Να “διαμορφώσουν” θετικά ή αρνητικά την ανθρώπινη συμπεριφορά,
δ) Να μεταμορφώσουν σε ορατή ύλη την ενέργεια,
ε) Να καθοδηγήσουν τη συναισθηματική κατάσταση του ανθρώπου,
στ) Να ελέγξουν την ανθρώπινη συνείδηση.

Ο ήχος και η φωνή επικοινωνώντας άμεσα με τις υποσυνείδητες περιοχές του νου, θεωρούνται τα αρχαιότερα μέσα θεραπείας. Σήμερα είναι πλέον αποδεκτή η θεραπευτική δύναμη του ήχου, διότι έχει πρόσβαση στις βαθύτερες καταστάσεις της συνείδησης.

Ο Πυθαγόρας πίστευε ότι τα άστρα και οι πλανήτες παράγουν ήχους που δεν γίνονται αντιληπτοί, λόγω ατέλειας του ανθρώπινου αυτιού. Μπορούν όμως να επηρεάσουν τον ψυχισμό του ανθρώπου.

Οι ήχοι, έλεγε, κάθε μιας από τις 7 σφαίρες παράγουν έναν κάποιο θόρυβο. Η πρώτη πραγματοποιεί τον πρώτο ήχο και σ’ αυτούς τους ήχους δόθηκαν τα ονόματα των φωνηέντων.

Οι αντιστοιχίες των επτά κύριων πλανητών σε σχέση με τους μουσικούς φθόγγους (νότες) είναι:

Ήλιος = Μι,
Αφροδίτη = Φα,
Ερμής = Σολ, 
Σελήνη = Λα, 
Κρόνος =Σι,
Δίας = Ντο, 
Άρης = Ρε.

Οι Πυθαγόρειοι πίστευαν ότι η μουσική οδηγεί στην ενοποίηση του σώματος με την ψυχή, γι’ αυτό και διαδραμάτιζε πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή τους. Κοιμόντουσαν ακούγοντας ένα είδος μουσικής που τους βύθιζε σε βαθύ ύπνο και ξύπναγαν στο άκουσμα μιας μουσικής, που τους έδινε ενέργεια και ζωτικότητα. Όλες αυτές οι συνήθειες και πεποιθήσεις των αρχαίων Ελλήνων δείχνουν, ότι κατείχαν αρκετά σημαντικές γνώσεις γύρω από την επιστήμη της Ψυχο-ακουστικής.

Ανάλογες μέθοδοι μας προσεγγίζουν και από το χώρο της Ανατολής και συγκεκριμένα της Ινδίας, μέθοδοι που στηρίζονται αποκλειστικά σε μια από τις επτά Μεγάλες Αρχές της Ερμητικής Επιστήμης, που περιέχονται στο Κυμβάλειο, την Αρχή του Ρυθμού.

Ο ρυθμός σ’ όλες τις μορφές του, είτε ονομάζεται παιχνίδι, ποίηση, μουσική είτε χορός, είναι η ίδια η φύση της όλης σύστασης του ανθρώπου. Όταν ολόκληρος ο μηχανισμός του σώματός εργάζεται μ’ ένα ρυθμό, τότε ο τόνος του παλμού, της καρδιάς, του κεφαλιού, της κυκλοφορίας του αίματος, όλα εμφανίζουν ένα ρυθμό, ενώ ακριβώς το σπάσιμο του ρυθμού ονομάζεται ασθένεια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα επαναφοράς, είναι η ταλάντωση από τη μητέρα του βρέφους που κλαίει και το ρυθμικό κτύπημα στην πλάτη του. Ακόμη κάθε μόχθος και εργασία, όσο σκληρή και δύσκολη, γίνεται εύκολη με τη δύναμη του ρυθμού και της μουσικής. Η γνώση αυτή, που ήταν σε χρήση στην Αρχαία Ινδία, έρχεται ξανά στο φως και εφαρμόζεται σήμερα ήδη από μεγάλες εταιρείες, για την αύξηση της παραγωγικότητας των εργαζομένων σ’ αυτές, όπως επίσης σε νοσοκομεία, ψυχιατρικές κλινικές, γηροκομεία και άλλα ιδρύματα.

Η σύγχρονη επιστήμη, τείνει πλέον ν’ αναγνωρίσει και να ξαναθέσει σ’ εφαρμογή τη Μουσική μαζί με άλλες παραδοσιακές μεθόδους, στην υπηρεσία της Ιατρικής. Πειράματα που επαληθεύουν την επίδραση της μουσικής τόσο στην ανάπτυξη των φυτών, όσο και στην παραγωγικότητα των ζώων (η ακρόαση της μουσικής του Μότσαρτ αυξάνει την γαλακτοπαραγωγή των αγελάδων κατά 15-20 %!), καθώς επίσης στον καρδιακό παλμό και τον ρυθμό της αναπνοής του ανθρώπου, συνηγορούν στις νέες αυτές δρομολογήσεις.

Ήδη, εδώ και μερικά χρόνια λειτουργούν στη Γαλλία, Αυστρία, Αργεντινή κ.α. Ινστιτούτα, που εφαρμόζουν τη μουσικοθεραπεία στην πράξη, σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο.
Επιστρατεύοντας τη ΔΟΝΗΣΗ :


Η θεραπεία μέσω του ήχου βασίζεται στην αρχή ότι τα σώματα μας περιέχουν ενεργειακές συχνότητες, οι οποίες μπορούν κάλλιστα να μετατραπούν σε θετικές ή αρνητικές, από εξωτερικές δονήσεις.

«Κάθε οστό, ιστός, κύτταρο και όργανο διαθέτει μία δυνητική συχνότητα», λέει ο Jonathan Goldman, ένας πρωτοπόρος στο πεδίο της Αρμονίας. «Όταν λέμε ότι βρισκόμαστε σε μία καλή κατάσταση υγείας, εννοούμε ότι είμαστε σε καλή ισορροπία ήχου. Είμαστε σαν μία ορχήστρα».

Η γενεσιουργός αιτία των δομών της ύλης είναι η ΔΟΝΗΣΗ. Η μουσικοθεραπεία βασίζεται στην επιστήμη της Κυματικής, σύμφωνα με την οποία κάθε υγιές όργανο εκπέμπει μια συγκεκριμένη δόνηση και η μεταβολή της σημαίνει την εμφάνιση κάποιας ασθένειας.

Έτσι λοιπόν, Μελωδία είναι το αποτέλεσμα της αρμονικής συνήχησης οργάνων, που ακολουθούν μία συνέχεια. Οι δύο συνιστώσες, ο ρυθμός και η ένταση είναι γηγενή στον άνθρωπο.Ο Ηράκλειτος γράφει : «Δεν μαθαίνουμε, απλώς ανα-καλύπτουμε όσα είναι καταγεγραμμένα στο DNA της μνήμης μας. Το τέλειο ενυπάρχει στον κάθε άνθρωπο που είναι εν δυνάμει Θεός»
ΑΝΑ-ΜΝΗΣΗ είναι η ανάκληση της μνήμης.

Αυτό ακριβώς κάνει η Expansion! Έχει βρει τον τρόπο για να ανεβάσουμε την ανθρώπινη εμπειρία και να την πάμε στη Δόνηση. Εκεί δεν υπάρχει πλέον ανθρώπινη εμπειρία. Υπάρχει μόνο η αποσύνθεση της ύλης μέσα από την κατανόηση, την αποδοχή και τη μετουσίωση των περιοριστικών εμπειριών. Μέσα από την Αναγέννηση, την επαναφορά δηλαδή της αρμονίας στο σώμα και το πνεύμα.

Αλλάζοντας όμως ολόκληρη η ύπαρξη του ανθρώπου, αλλάζει ταυτόχρονα και η δόνηση του Άστρου, του Όλου, της Ανθρωπότητας ολόκληρης!

Ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει τη μουσική με το νου, την αισθάνεται στο θυμικό του. Tόσο το δέρμα, όσο και τα σπλάχνα, ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ.

Ο Σωκράτης έλεγε ότι η Σοφία είναι αποτέλεσμα της Μελωδίας και του Λόγου ( οι δύο πυλώνες της ανθρώπινης ύπαρξης). Όταν αυτά τα δύο είναι καλά συνταιριασμένα, έχουμε την ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ.

Ο Ηράκλειτος πρώτος εισήγαγε την έννοια της Κοσμικής Μελωδίας, που είναι η μουσική της κίνησης των αστέρων. Είναι οι ήχοι που ακούμε, αλλά και οι ήχοι που δεν ακούμε, απλά τους αισθανόμαστε (υπέρηχοι).

Ο άνθρωπος λοιπόν είναι μια τεράστια ορχήστρα με δισεκατομμύρια όργανα, τα οποία θα πρέπει να λειτουργούν με Αρμονία μεταξύ τους, ώστε το αποτέλεσμα να είναι σύμφωνο, να έχει μελωδία. Αν υπάρχει οποιαδήποτε δυσαρμονία, το σώμα μας μιλάει μέσω της ασθένειας.

Τα λόγια του οραματιστή Edgar Cayce ήταν : ¨Ο ήχος είναι το φάρμακο του μέλλοντος»

Ο ήχος μπορεί να προκαλέσει καθοριστικές αλλαγές στο σώμα, οι οποίες είναι επιστημονικά μετρήσιμες

Μουσικά όργανα και ηχητικά κομμάτια μπορούν να μας οδηγήσουν σε υψηλότερα επίπεδα συνείδησης

Όλοι δονούμαστε – το σύμπαν από μόνο του δονείται και με την προσεκτική χρήση του ήχου, μπορούμε να συντονίσουμε τα σώματά μας σε μία υπέροχη αρμονία μέσω της δόνησης.

Μία ολοκληρωμένη κατανόηση της θεραπευτικής χρήσης του ήχου απαιτεί γνώσεις από διάφορα πεδία όπως : μουσική, διαλογισμό, ανθρωπολογία, ακουστική, εθνομουσικολογία, γνωσιακή ψυχολογία, κτλ. Οι σημερινοί θεραπευτές ήχου χρησιμοποιούν αυτές τις επιστήμες όλο και περισσότερο, αλλάζοντας δραματικά τις ζωές των ανθρώπων.
Η κρυμμένη δύναμη της Συμπαντικής Συχνότητας και Δόνησης

Η συχνότητα και η δόνηση κατέχουν ακόμη μια πάρα πολύ σημαντική κρυμμένη δύναμη που επηρεάζει τη ζωή μας, την υγεία μας, την κοινωνία μας και τον κόσμο μας. Η επιστήμη της Κυματικής (δηλαδή η μελέτη του ορατού ήχου και δόνησης) αποδεικνύει ότι η συχνότητα και η δόνηση αποτελούν τα “αντικλείδια” και τα οργανωτικά θεμέλια για τη δημιουργία όλης της ύλης και της ζωής σε αυτόν τον πλανήτη.




Όταν τα ηχητικά κύματα κινούνται μέσω ενός φυσικού μέσου (την άμμο, τον αέρα κλπ.), η συχνότητα των κυμάτων έχει άμεση επίπτωση στις δομές που δημιουργούνται από τα ηχητικά κύματα, καθώς περνούν μέσα από το συγκεκριμένο μέσο.
Η μουσική έχει μια κρυφή δύναμη να επηρεάζει το μυαλό μας, το σώμα μας, τις σκέψεις μας και την κοινωνία μας. Όταν η μουσική βασίζεται σκόπιμα σε ένα πρότυπο ρύθμισης που απομακρύνεται από τις φυσικές αρμονίες που βρίσκονται στη φύση, το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι η “ψυχική δηλητηρίαση” των μυαλών της ανθρωπότητας.
Όπως το ντοκιμαντέρ Kymatica αναφέρει, η γνώση της επιστήμης του ήχου δείχνει πως ο ήχος είναι κάτι περισσότερο από απλά δονητικά σήματα. Και όχι μόνο ο ήχος αλληλεπιδρά με τη ζωή, αλλά τη διατηρεί και την αναπτύσσει. Λειτουργεί ως αγωγός της συνειδητής πρόθεσης μεταξύ ανθρώπων, κοινωνιών και ολόκληρων πολιτισμών.
Ερεθίσματα και επίδραση στον εγκέφαλο :

Τα εγκεφαλικά κύματα μπορούν να επηρεάσουν ταυτόχρονα τις διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου, μεταβάλλοντας ανάλογα την εγκεφαλική δραστηριότητα. Ένα εξωτερικό ερέθισμα με μια συγκεκριμένη συχνότητα μπορεί να συντονίσει τον εγκέφαλο, παρασύροντάς τον από την κατάσταση που βρίσκεται ήδη σε μια άλλη.

Ένα άτομο που είναι σε στάδιο επαγρύπνησης (κατάσταση Βήτα), αν δεχτεί ένα ερέθισμα από μια συχνότητα 10 Hz (κατάσταση Άλφα) για κάποιο χρονικό διάστημα, τότε η συχνότητα του εγκεφάλου μπορεί να αλλάξει προς το εφαρμοζόμενο ερέθισμα, με αποτέλεσμα να βρεθεί σε στάδιο χαλάρωσης. Όταν η κατάσταση του εγκεφάλου είναι πλησιέστερη προς αυτό το ερέθισμα, τότε η συχνότητα συντονισμού είναι πιο αποτελεσματική.

Οι εγκεφαλικές συχνότητες έχουν εξεταστεί και χαρτογραφήθηκαν, ώστε να μπορεί να αναγνωριστεί αμέσως η εκάστοτε εγκεφαλική μας κατάσταση. Μέσα από αυτή τη μελέτη και εφαρμογή τους ανακαλύπτουμε όλο και περισσότερα στοιχεία, που αφορούν στις καταστάσεις του εγκεφάλου. Έτσι συμβάλλουμε στη διανοητική ανάπτυξη και επαγρύπνηση της συνείδησης. Με τις συχνότητες αυτές δηλαδή μπορούμε να κουρδίσουμε ή καλύτερα να συντονίσουμε τον εγκέφαλο.


Πώς επηρεάζεται νους – σώμα:


Με δυο τρόπους μπορούμε να επηρεάσουμε τον νου και το σώμα:

α) Χρησιμοποιώντας ηχητικές δονήσεις συχνοτήτων θεραπεύουμε με φυσικό συντονισμό το σώμα.

β) Μεταβάλλοντας τις καταστάσεις της συνείδησης με συμπαθητικό συντονισμό των συχνοτήτων του εγκεφάλου.

Ο εγκέφαλος ως ηλεκτροχημικό όργανο έχοντας μοναδικό μέγεθος, πυκνότητα και μάζα, παράγει κύματα από τις διεγέρσεις των ηλεκτρικών δραστηριοτήτων, που λαμβάνουν χώρα (ή διαδραματίζονται) σε όλο το νευρικό του σύστημα.

Κάθε μία από τις αμέτρητες ηλεκτροχημικές αλλαγές των νευρικών κυττάρων δημιουργεί ένα μικρό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο με συχνότητα μεταξύ 0,5 και 40 Hz (=ταλαντώσεις ανά δευτερόλεπτο: c/sec = Χερτζ). Η ενέργεια αυτή, αν και είναι πολύ περιορισμένη, εμφανίζεται με συγκεκριμένους τρόπους, που είναι χαρακτηριστικοί του ανθρώπινου εγκεφάλου. Η ηλεκτρική αυτή δραστηριότητα εμφανίζεται με την μορφή εγκεφαλικών κυμάτων, οι τύποι των οποίων καθορίζονται από τις συχνότητες παλμού τους, χαρακτηρίζοντας την αντίστοιχη κατάσταση του εγκεφάλου.


Η Νευροφυσιολογία αναγνωρίζει τέσσερις τύπους εγκεφαλικών κυμάτων :


Τα Κύματα Βήτα (40-13Hz) για αυξημένη συγκέντρωση και επαγρύπνηση.
Τα Κύματα Άλφα (13-7Hz) για περισυλλογή και χαλαρή επαγρύπνηση.
Τα Κύματα Θήτα (7-4Hz) για βαθιά χαλάρωση και
Τα Κύματα Δέλτα (4-0,1Hz) για βαθύ ύπνο.

Η υψηλή συγκέντρωση Βήτα κυμάτων έχει σχέση με την αυξανόμενη παραγωγή των ορμονών του Στρες . Στις καλύτερες στιγμές δημιουργικότητας εμφανίζονται στην πλειοψηφία τους κύματα Θήτα. Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν βρισκόμαστε σε βαθιά χαλάρωση και λίγο πριν τον ύπνο. Έτσι εξηγείται, γιατί παρουσιάζονται οι μεγάλες ιδέες μας κατά τη διάρκεια αυτής της διεργασίας.
Επίσης, τα ενεργειακά κέντρα του ανθρώπου αφυπνίζονται με την εκφορά επαναλαμβανόμενων λεκτικών φράσεων. 

Η αφύπνιση αυτή οδηγεί στην ανάπτυξη των ψυχικών δυνάμεων του ατόμου. Η σωστή χρήση τους μπορεί να βοηθήσει στην καλή υγεία του σώματος και την επιμήκυνση της ζωής για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ηχοθεραπευτική :

Από την αρχαιότητα είναι ευρύτατα διαδεδομένη η θεραπεία ασθενειών με τη χρήση επαναλαμβανόμενων ήχων. Πολλοί, που δεν βρήκαν λύση στο πρόβλημά τους με την συμβατική ιατρική μπορεί να βοηθηθούν με την ηχοθεραπευτική, αρκεί αυτή να ασκείται από πραγματικούς γνώστες των ιδιοτήτων του ήχου, γιατί η λανθασμένη χρήση της συγκεκριμένης τεχνικής από αμύητους μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση ασθενειών και άλλων προβλημάτων σε διάφορα όργανα του σώματος.
Σχέση χρωμάτων με ηχητικές συχνότητες :

Οι άνθρωποι που μπορούν να δουν τις εικόνες και τα χρώματα, που προκύπτουν από τις ηχητικές δονήσεις αποκαλούνται συναισθητικοί. Όσοι έχουν το χάρισμα της ηχόρασης ανήκουν στην κατηγορά των συναισθητικών, δηλ. των ανθρώπων που κατέχουν αισθήσεις πέρα από τις γνωστές και χρησιμοποιούν ένα είδος δικτύου, που τις συνδυάζει όλες μεταξύ τους. Λόγω των “παράξενων” ιδιοτήτων του για χρόνια, θεωρούνταν ασθενείς και όχι προνομιούχοι.

Ο ήχος παράγει χρώμα. Αναμιγνύοντας τις ηχοδονήσεις μπορεί να παραχθούν πανδαισίες χρωμάτων. Οι άνθρωποι που πάσχουν από αχρωματοψία, δεν μπορούν να ακούσουν τις νότες που σχετίζονται με τα ανάλογα χρώματα. Αυτοί που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το κόκκινο, δυσκολεύονται να ακούσουν την νότα Σολ, το πράσινο την νότα Ρε.

Η μουσικοθεραπεία είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας, η οποία συγκαταλέγεται ανάμεσα στις άλλες μορφές θεραπείας μέσω της τέχνης. Μέσω της χρήσης της μουσικής και των μουσικών οργάνων στοχεύεται η επαναφορά, διατήρηση ή και βελτίωση της ψυχικής και φυσικής κατάστασης του ανθρώπου.



Τις ρίζες της μπορούμε να τις αναζητήσουμε στην αρχαία Ελλάδα, όταν οι πρόγονοί μας μελετούσαν την επίδραση των ήχων στον άνθρωπο, με πνεύμα επιστημονικό και ορθολογιστικό.

Μέσα από την γραπτή κληρονομιά που μας άφησαν οι αρχαίοι Έλληνες, όπως οι Πυθαγόρειοι και ο Αριστοτέλης, γίνεται φανερή η γνώση των θετικών επιδράσεων της μουσικής στον ψυχισμό του ανθρώπου. Ο Όμηρος αναφέρεται στη χρήση της μουσικής με σκοπό την ίαση τραυμάτων.

Στον 20ο αιώνα αναγνωρίστηκε η επιστημονική χρήση της μουσικής για την αντιμετώπιση ψυχικών και νοητικών παθήσεων και την καλύτερη κοινωνική ενσωμάτωση ευπαθών κοινωνικών ομάδων. Σήμερα, η μουσικοθεραπεία αποτελεί ξεχωριστό κλάδο της παιδαγωγικής και θεραπευτικής και στις περισσότερες προηγμένες χώρες διδάσκεται σε πανεπιστήμια και σχολές.

Κατά τη διάρκεια της συνεδρίας, ο θεραπευτής και οι συμμετέχοντες είτε ακούγοντας μουσική, είτε χρησιμοποιώντας απλά μουσικά όργανα που δεν απαιτούν μουσική γνώση, δημιουργούν ένα μοναδικό μουσικό δρώμενο.

Η θεραπευτική σχέση δημιουργείται μέσω του μουσικού αυτοσχεδιασμού ή της μουσικής ακρόασης. Δεν απαιτείται μουσική γνώση, ενώ στόχος δεν είναι τόσο το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, όσο το θεραπευτικό.

Κατά τη διάρκεια της συνεδρίας, τα άτομα μπορούν να εκφράσουν και να επεξεργαστούν τα συναισθήματά τους με τη βοήθεια της μουσικής. Με αυτό τον τρόπο βελτιώνεται η κοινωνικότητα και η αυτογνωσία, αυξάνεται η δημιουργικότητα και επιτυγχάνεται καλύτερη επαφή με τον εσωτερικό κόσμο.

Οι τεχνικές της μουσικοθεραπείας εφαρμόζονται από εξειδικευμένους επιστήμονες και συνδυάζονται ανάλογα με την προσωπικότητα και την ψυχική ή σωματική πάθηση του θεραπευόμενου.

Η μουσικοθεραπεία απευθύνεται σε ενήλικες, εφήβους και παιδιά και μπορεί να γίνει είτε ατομικά είτε ομαδικά. Ενδεικτικές περιπτώσεις στις οποίες χρησιμοποιείται η μουσικοθεραπεία είναι οι συναισθηματικές και αγχώδεις διαταραχές, η κατάθλιψη, οι ψυχοσωματικές διαταραχές, οι αναπτυξιακές διαταραχές (αυτισμός, νοητική υστέρηση κτλ), οι μαθησιακές δυσκολίες, οι νευρολογικές παθήσεις κλ.
– Ερευνητικά δεδομένα


Η επιστημονική τεκμηρίωση των επιδράσεων της μουσικής στον ψυχισμό του ανθρώπου έχει γίνει με πολυάριθμες έρευνες. Δεν είναι λίγες εκείνες που έχουν καταγράψει τα θετικά αποτελέσματά της στην ποιότητα της ζωής, την έκφραση των συναισθημάτων και την κοινωνικοποίηση.

Έρευνα, η οποία διεξήχθη από τον Nayak και τους συνεργάτες του, έδειξε ότι η μουσικοθεραπεία συνδέεται με βελτίωση της διάθεσης, μείωση των καταθλιπτικών συμπτωμάτων, ελάττωση του στρες και ενίσχυση της κοινωνικοποίησης.

Άλλες πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι η μουσική μπορεί να βελτιώσει την κινητοποίηση των ασθενών και να αυξήσει τα θετικά συναισθήματά τους.



https://youtu.be/Q3oItpVa9fs Cymatics – a real experiment
Συμπεράσματα:

Η μουσική επηρεάζει την ψυχολογική μας διάθεση, μας χαλαρώνει, μας εμπνέει, μας εκνευρίζει, μας ταξιδεύει, μας θεραπεύει. Όλοι το έχουμε νιώσει αυτό και τα ερευνητικά δεδομένα έρχονται να μας το επιβεβαιώσουν.

Πέρα από τις σχολές Μουσικοθεραπείας και ηχοθεραπείας που εφαρμόζουν με επιτυχία τις θεραπευτικές διαστάσεις του ήχου, έρχεται τώρα στα χέρια μας ένα νέο εργαλείο, μία νέα μέθοδος, η Expansion Method, να μας δείξει τον τρόπο ώστε να μπορούμε ΜΟΝΟΙ μας να αλλάξουμε τη δόνηση της ψυχής και του σώματός μας, ώστε να τα επαναφέρουμε σε αρμονία.

Διότι, αλλάζοντας τη σύσταση των σωματιδίων που συγκροτούν την ύλη γύρω μας, αλλάζουμε ταυτόχρονα και την ίδια την ύλη που μας περιβάλλει. Αποκτούμε κατανόηση του τρόπου με τον οποίο γίνεται αυτό και μπορούμε πλέον να ελέγχουμε τη «μελωδία» που παράγουμε εμείς οι ίδιοι ως δόνηση στο σύμπαν!

Ακούγεται καταπληκτικό; Είναι!

Και ακόμη, πόσο εκπληκτικό θα ήταν να συνθέταμε μελωδίες βασισμένες πάνω στις θεραπευτικές συχνότητες και με στίχους που θα εστιάζουν πάνω σε αυτό που θέλουμε να πετύχουμε (αγάπη, αφθονία, έρωτα) και θα τραγουδάμε ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ (sing along) παράγοντας τη δική μας δόνηση για το ΔΙΚΟ ΜΑΣ εαυτό?
Αυτό είναι το επόμενο project της Expansion Therapy!

 
 Τραγούδια γραμμένα πάνω σε συγκεκριμένα μοτίβα, που τραγουδώντας μαζί τους θα πετυχαίνουμε τη χαλάρωση, την ευεξία, την αρμονία, και παράλληλα θα συντονίζουμε τη δόνησή μας πάνω σ’ αυτό που θα θέλουμε να πετύχουμε!


Βιβλιογραφία :

Filosofoi tou dromou.blogspot.gr

Μουσική και Ιατρική, εκδ. Νέα Ακρόπολη

Μουσική και Ψυχολογία. Εισαγωγή στη Μουσικοθεραπεία, εκδ. Θυμάρι

Η Μελωδία της ψυχής – Γιώργος Ναούμ (ομιλία στο you tube)

Ethernews.com

Awakengr.com

Πτυχιακή εργασία Γεωργίας Χατζηνικολάου, ψυχολόγου ψυχοθεραπεύτριας πηγή

Post by Διαβατινός