Γονείς και ντροπαλά παιδιά...

Διαβατός...

Γράφει η Παπακυργιάκη Χρύσα, Ψυχολόγος-Ειδική Παιδαγωγός

Πολύ συχνά τα παιδιά παρουσιάζουν μια ντροπαλότητα που ενώ στην παιδική ηλικία θεωρείται «χαριτωμένη», στην εφηβεία προβληματίζει.

Ποιο είναι το προφίλ του ντροπαλού έφηβου;
Ο ντροπαλός έφηβος είναι συνήθως απομονωμένος μέσα στο σπίτι, νιώθει πολύ άνετα στον χώρο του δηλαδή αλλά δεν νιώθει και δεν φέρεται το ίδιο όταν είναι έξω. Επίσης, δεν έχει βλεμματική επαφή όταν λέει τη γνώμη του, σπάνια λέει τη γνώμη του και προτιμά μοναχικά σπορ ή εργασίες.

Επιπλέον, θυμώνει σπάνια αλλά όταν το εκφράσει θα είναι έντονο, θίγεται πολύ εύκολα και το κάθε σχόλιο το εκλαμβάνει ως προσωπική προσβολή. Δεν έχει αυτοπεποίθηση και συχνά μιλά χαμηλόφωνα.

Τώρα ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε:

Καταρχάς δεν μπορούμε να ζητάμε από το παιδί μας να αλλάξει χαρακτήρα, πρέπει να αποδεχτούμε ότι έχει μια συστολή που ίσως μειωθεί ίσως όχι

Τονώστε την αυτοπεποίθηση του παιδιού σας όπου μπορείτε.

Δώστε του «λόγο» μέσα στο σπίτι σας. Τονώστε την «φωνή» του εφήβου, ρωτήστε το την άποψή του για πράγματα της καθημερινότητάς σας και σιγά σιγά για πιο σημαντικά ζητήματα.

Εάν δεν θέλει να συμμετέχει στην τάξη, ντρέπεται να σηκώνει το χέρι του κτλ ζητήστε του να σηκώνει το χέρι του σε ένα μόνο μάθημα: να διαλέξει το μάθημα ή τον καθηγητή που μαζί του νιώθει σχετικά πιο άνετα και να κάνει μια προσπάθεια εκεί.

Δείξτε στο παιδί ότι το αποδέχεστε πλήρως και θα είστε δίπλα του για πάντα.

Διερευνήστε μήπως φταίνε και κάποιες σημαντικές αλλαγές στη ζωή του, ειδικά εάν η ντροπαλότητά του δεν ήταν πάντα παρούσα: κάποιο διαζύγιο, ένας θάνατος, αλλαγή σχολείου, μετακόμιση ακόμη και μια ερωτική απογοήτευση.

Να θυμάστε πάντα: δεν απαιτούμε από το παιδί μας να αλλάξει, είμαστε δίπλα του και αποδεχόμαστε τον χαρακτήρα του ακόμη και όταν δεν μας «βολεύει». Τα ο παιδί δεν είναι ο καθρέφτης μας, είναι ένας μοναδικός άνθρωπος και γι αυτό πρέπει να τον στηρίξουμε.